Makelaardij

Wat de mensen er ook van zeggen, wat mij betreft zijn makelaars fantastisch. Ze manoeuvreren tussen verschillende partijen, ze gaan zorgvuldig om met gierende emoties van hun klanten: verkopers en kopers die te maken hebben met gezinsuitbreiding, echtscheiding, carrière-switch, ouder worden, overlijden, verbouwing. Allemaal even heftig. Ze zijn altijd beschikbaar, ze rennen voor je, ze helpen je en stellen je gerust, ze beschermen je tegen domme beslissingen, ze tonen geen vooroordeel.

Menno Alkema is zo’n makelaar. Wás, eigenlijk – want de Haagse makelaardij Zeilstra is zojuist overgenomen door een landelijke makelaar. Menno is na 45 jaar gestopt met de makelaardij en gaat verder als zelfstandige: Financieel Adviseur. Hij is in 1977 begonnen bij Zeilstra. Hij vertelt:

“We hadden in de jaren tachtig 7000 “deuren” in portefeuille, huurwoningen. Bij leeg komen werden de woningen weer verhuurd of verkocht. We controleerden of er onderhoud nodig was en we waren ook aanspreekpunt als mensen hun huurwoning wilden ruilen. We bekeken de situatie ter plaatse en op basis daarvan werd de ruil afgehandeld.”

Daarnaast was er bemiddeling in aan en verkoop van woningen, die steeds meer werden gefinancierd door de banken met leningen op basis van de waarde van onroerend goed en later werden de mogelijkheden verruimd naar 112% van de waarde.

De situatie is, aldus Menno, weer aan het kantelen. Er momenteel veel behoefte aan huurwoningen, dus zijn er naast woningbouwcorporaties ook privé beleggers nodig.

Het kopen en renoveren van oude woningen om deze te verkopen of te verhuren is sterk afgenomen, ook het bouwen van nieuwe woningen stagneert door de snelle stijging van de prijzen van het onroerend goed en de bouwkosten. Ook de manier waarop de overheid probeert de woningmarkt bij te sturen gaat niet altijd goed. Veel wetgeving is reactie wetgeving en komt te snel en hierdoor gebrekkig tot stand en moet daarna weer gerepareerd worden door uitspraken van de rechter.

Ook loopt de wet en regelgeving achter de marktontwikkeling aan en is niet voor de lange termijn. Teveel regels en te weinig controle door te weinig mankracht.

Samengevat: er wordt te weinig gebouwd en de bestaande woningvoorraad is grotendeels verouderd; grote panden mogen niet gesplitst worden en aangepaste huisvestingsregels voor de beschermde sector maken vernieuwing en verduurzaming minder interessant.

Menno heeft in zijn werk vaak met wanhopige mensen te maken. We vragen of deze situatie niet tot discriminatie leidt.

“Verhuurders gaan voor zekerheid.. Als je een vaste baan hebt kan je huren. Maar een Oekraïense vluchteling krijgt, zelfs als hij/zij geld heeft, niet gemakkelijk voorrang. Bijzonder lastig is het voor startende ZZP’ers, die kunnen vaak geen hypotheek afsluiten en zijn hierdoor genoodzaakt iets te huren maar kunnen niet bewijzen dat ze de huur kunnen betalen voor een langere periode"

En de ouderen, die kleiner willen gaan wonen?

“Ja, die zijn er wel, bijvoorbeeld in de Vogelwijk. Vaak zijn ze pas toe aan verandering als de partner overlijdt. Maar in hun eigen wijk is er geen alternatief, dus moeten ze ook naar een ander deel van de stad verhuizen en dan is er wel erg veel twijfel. Een grote stap, gaat langzaam."

We spraken ook met een investeringsmaatschappij voor kantoren. Die betreurt het dat financiers niet graag investeren in Den Haag. Er is wel behoefte aan kantoren de komende jaren – zeggen ze – maar de bestemmingsplannen van de gemeente bieden niet zulke mooie locaties als bijvoorbeeld de Zuid As in Amsterdam. Toch geeft ook deze investeringsmaatschappij aan dat we in transitie zijn. Ze noemt 7 signalen van kanteling:

• De pandemie heeft investeerders doen twijfelen over de vorm die kantoorruimte in de toekomst zal hebben
• Er is angst voor recessie: geen goed nieuws voor investeerders
• Het vertrouwen in stabiliteit van beleid bij de overheid neemt a
• De energiecrisis zet lange termijn plannen op z’n kop
• Er zijn klimaatdoelen
• Er is tekort aan personeel in de bouw.

Het allerbelangrijkste is de zevende: “war on talent”. Daarmee wordt bedoeld dat jonge talentvolle mensen een heel andere mentaliteit hebben waar het gaat om kantoren: wat hen interesseert is overal kunnen werken op de laptop en communiceren via de telefoon; en waar ze als arbeidsorganisatie bij elkaar komen: gezelligheid, rommeligheid, gevoel voor ethisch profileren en technisch idealisme. En ze hoeven niet persé een parkeerplaats, wel een fietsenstalling.

Dit was het weer voor vandaag. We zien u graag op de 14de in de Grote Kerk om verder te praten!